Λεβάντα - Lavandula
Εισαγωγή
Η λεβάντα είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης ο Αναζαρβέας
(1ος μ.Χ. αιώνας) αναφέρει τα εξής για το είδος Lavandula stoechas L.,
που αυτοφύεται και σήμερα : «… γεννάται εν τοις κατά Γαλάτιαν νήσοις
αντίκρυ Μασσαλίας, καλούμενας Στοίχασιν, όθεν και την επωνυμίαν
έσχηκεν».
Ο ίδιος αναφέρει επίσης ότι από το φυτό αυτό παρασκεύαζαν το στοιχαδίτη οίνο και το στοιχαδικό ξύδι.
Αναπτύσσεται σε ξηρικές συνθήκες και αξιοποιεί εγκαταλειμμένες ορεινές
και ημιορεινές περιοχές τις οποίες προστατεύει από τη διάβρωση.
Καλλιεργείται κυρίως για το αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται στην
αρωματοποιία, σαπωνοποιία και φαρμακευτική σαν τονωτικό, αντιασθματικό
και αντικαταροϊκό. Εξάλλου τα άνθη της τοποθετούνται στις ιματιοθήκες
τις οποίες αρωματίζουν και αποκρίνουν το σκώρο.
Τέλος η λεβάντα θεωρείται ένα από τα καλύτερα μελισσοτροφικά φυτά και σαν κοσμητικό.
Η λεβάντα καλλιεργείται στη Γαλλία, Ισπανία, Βουλγαρία, Αλγερία, Τύνιδα, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Σοβιετική Ένωση κ.α..
Στην Ελλάδα άρχισε πριν από λίγα χρόνια να καλλιεργείται στους νομούς Αρκαδίας, Κεφαλληνίας και Σερρών.
Σήμερα η καλλιεργούμενη έκταση φτάνει τα 800 στέμματα.
Οι τιμές του αιθέριου ελαίου στη διεθνή αγορά δεν είναι ικανοποιητικές,
για αυτό και η καλλιέργειά της δεν επεκτείνεται όπως θα έπρεπε.